دانلود فیلم I'm Not a Killer 2019 (من قاتل نیستم) دوبله فارسی بدون سانسور

فرانچسکو معاون سرپرست پلیس در حال ملاقات با بهترین دوست خود است دوست او که قاضی بوده صبح آن روز به قتل می رسد و فرانچسکو آخرین فردی است که وی را دیده...

معاون ناظر پلیس فرانچسکو پرنسیپ در راه است تا با بهترین دوست خود، قاضی جووانی ماسترپائولو، که تقریباً دو سال است او را ندیده ملاقات کند. آن روز صبح قاضی مرده پیدا شد و فرانچسکو آخرین کسی بود که...

دانلود فیلم I'm Not a Killer 2019 (من قاتل نیستم) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من این را عصر قبل در Rai تماشا کردم، در پی بررسی چند ممیزی مشتری در IMDb در آن زمان.

برای شروع: این اظهارات باعث شده بود انتظار کمتری داشته باشم. به نظر من فیلم به نوعی جذاب‌تر از آنچه ممیزی‌های موجود توصیه می‌کردند، بود. با این وجود، هیچ توضیحی در مورد آن اشتباه به نظر نمی رسید.

نقاط برجسته من قاتل نیستم به طرز عجیبی دارای دو لبه است. از آنجایی که نوع سنتی/مستقیم روایت به مقدار زیادی شکسته شده است، فقدان پیشرفت را تجربه می کند. با وجود این، شکستگی به اندازه کافی تیز بود تا بتوان قسمت های احساسی را با فرض چیزی قابل توجه و رضایت بخش نگه داشت.

یک صحنه فعالیت اولیه (که بدیهی است مانند اکثر صحنه های مختلف یک فلاش بک بود) من را شوکه کرد. به نظر می‌رسید که این تغییر صفحات خاصی از Diabolik یا Satanik (کمیک‌های ایتالیایی با شخصیت‌های اصلی جنایتکار) باشد، زیرا پلیس ما از پشت بام‌ها در پوشش برفی در حال تعقیب یک نفر بود. (من حدس می زنم که آنها از استندهای یاماکاسی برای این کار استفاده کردند.) این نشانه اولیه بود که نشان می داد علیرغم داستانی که در واقع به زمان بازی فیزیکی یا بصری زیادی نیاز نداشت، چقدر گرافیکی منحصر به فرد و اکتشافی بود.

وقتی بئاتریس مشکلات اصلی شخصیت اصلی ما را با استفاده از بخش‌های جدی قدرت برای برخی کلمات واقعی حل کرد، انرژی گرفتم. از آنجایی که صحنه‌های در حال اجرا سبک‌تر از فلاش‌بک‌ها به‌طور کلی بودند، حتی چنین دقایق جذابی هم تأثیر خود را از دست می‌دادند. به نظر می‌رسید که در حال تماشای یک موزیک ویدیوی بسیار طولانی بودم که به پرش‌ها بستگی داشت.

تعداد زیادی از حوزه‌ها و شخصیت‌ها برای آنچه که به نظر می‌رسید داستان اصلی بود، وجود داشت. این رویکرد باید ناراحت کننده می بود، و به نوعی بود، اما تا حدی. این بی احتیاطی نسبت به تهیه کنندگان به طرز عجیبی درست بود، چیزی که باعث شد بگویم "ادامه بده، بگو..."

مخاطب شدم، اما نه به روشی که در آن نامزد کردم. پیش بینی میکردم نقاط قوت فیلم به طور مستقل وارد کار می‌شد، زیرا در مواردی کاملاً زائد بود.

برای مدل، کلودیا گرینی در حالی که یک نمایش خوب از فیلم را اجرا می‌کرد، در اوج خود بود. ممتحنی که دائماً تا حدودی از بین می رفت، چیزی عادی با خانم های حرفه ای رفتار معتاد به کار، صحبت های دادگاه با خس خس و هک و غیره. این به طرز عجیبی برای عمق بخشیدن به شخصیت او کار کرد، اما شخصیت او دقیقاً هیچ تفاوتی در مورد اینکه فیلم واقعاً درباره آن چیست، ایجاد نکرد. فیلم به گونه‌ای بود که گونه‌های جوان‌تر این سه شخصیت از شبیه شدن به آنها غافل شدند. همچنین، به یک جایزه عجیب اشاره کردم: چرا داور (السیو بونی) خیلی بیشتر بالغ شده بود؟ وقتی همه چیز گفته شد و انجام شد، بازخوانی‌های جوان‌تر آنها در محدوده سنی مشابهی بود، با این حال بونی ساخته شده بود که حداقل 10 سال بیشتر از دو نفر دیگر در دو صحنه ثابت نگاه کند. آیا این نشانه‌ای بود که نشان می‌دهد چگونه داوری آگاه و خوب بودن می‌تواند بر علم فرد تأثیر بگذارد، نه پلیس بد بودن یا ناامیدی از یک مشاور حقوقی؟ براستی؟ آیا این ارزش با ظاهر معمولی بونی که او را با دوستانش قابل دوام تر می کرد، ناسازگار بود؟

در مورد پایان: اگر مظنونان معمولی یا ترس اولیه را نمی دیدیم، عالی بود.

با چنین فیلم‌های قابل‌توجه و تقلید شده‌ای در پشت خود، «Non sono un assassino» از خیره‌کننده یا پیشگامانه بودن غفلت می‌کند.

هنوز، جذاب و به اندازه کافی جذاب است. مخصوصاً در صورتی که از انتظارات همه برای ردیابی اهمیت در ظرافت ها فراتر رفتید، با فرض اینکه آن صحنه های باگ را به عنوان ارجاعات کافکا در نظر بگیرید.

هنگامی که کار در حال تمام شدن بود، تصمیم گرفتم به آن توجه کنم. 6. با این حال در آن نقطه به شدت آخرین scebe فرا رسید. جایی که شست‌وشو/مشاور حقوقی/هنرمند راهش را باز کرد که کمترین انتظار را برای او داشتیم. داشتن آن چیز خاص به‌عنوان آخرین نت کل تجربه، وضعیت کلی ذهنی فیلم را به‌طور ناگهانی آرام کرد و تغییر داد، به طوری که ترجیح دادم یک امتیاز اضافی به آن بدهم.

این، و آن به خودی خود دلیلی است که من به آن 7 می دهم.

P. S. «Arrivederci love ciao» نوشته میشل سواوی برجسته‌ترین داستان اشتباه ایتالیایی است. در هر صورت، یادآوری این موضوع باعث می شود که من به لرزه بیفتم. به آن جواهر نادرست نگاه کنید.