نویسنده "ایگن اونیل" داستان زندگی خود را شرح می دهد.داستان او شامل مادر معتادش،پدرش که پس از اینکه متوجه می شود دیگر بازیگری مشهور نیست به الکل روی می آورد و برادری که از نظر احساسی بی ثابت است می شود...
کانتى کات، سال 1912. روزهایى از زندگى » جیمز « ( ریچاردسن )، بازیگرى پا به سن گذاشته؛ همسرش، » مرى « ( هپبرن ) که به تازگى ترک اعتیاد کرده؛ پسر بزرگ خانواده، » جیمى « ( روباردز جونیر ) که الکلى است و برادر کوچکش، » ادموند « ( استاکول )، نویسندهاى آسوپاس...
در طول یک روز در آگوست 1912 ، خانواده بازیگر بازنشسته جیمز تایرون با اعتیاد به مورفین همسرش مری ، بیماری پسر کوچکشان ادموند و اعتیاد به الکل و فسق پسر بزرگترشان جیمی دست و پنجه نرم می کنند. روز که به شب تبدیل می شود ، احساس گناه ، عصبانیت ، ناامیدی و حسرت خانواده را تهدید می کند
در پایان یک روز طولانی و گرم تابستانی، اعضای یک خانواده در یک خانه بزرگ جمع می شوند. همه حرف های دردناک و توهین آمیزی برای گفتن دارند و ...
دانلود فیلم Long Day's Journey Into Night 1962 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
نام کامل او یوجین گلادستون اونیل بود و به نوعی تجربه او را معنا می کند. پدرش جیمز اونیل بود که در سال 1888 وارد دنیا شد و در آن زمان احتمالاً تشویق‌کننده‌ترین بازیگر صحنه آمریکایی بود. گلادستون (همانطور که اونیل) به میراث ایرلندی پرداخت. اونیل یک نام مهم در تاریخ ایرلند است - یک نام خوشحال کننده. خانواده اونیل یک خانواده اصیل قدیمی ایرلندی بودند که (به عنوان لرد) ناحیه تایرون را اداره می کردند. به محض اینکه شما موجودات محرمانه الیزابت و اسکس/الیزابت حاکم را به همراه بت دیویس و ارول فلین دیدید، فلین به خارج از ایرلند فرستاده می شود تا "شورش" را که توسط آلن سالیدنس، بارون تایرون هدایت شده بود، سرکوب کند. فلین در این مورد شکست می خورد. تایرون به طور کلی حدود سه نظامی انگلیسی و فرماندهان آنها (اسکس بعدی بود) را در حدود سال های 1590 و 1610 نابود کرد. جسارت و مدیریت گلادستون به دلیل قدردانی از ویلیام گلادستون، رئیس ایالت انگلیسی، که از طرح قانون خانه چارلز استوارت پارنل (در سال 1888) برای ایرلند حمایت کرد. جیمز اونیل (مانند اکثر کاتولیک های ایرلندی) نیاز داشت که کشورش را آزاد یا خودمختار ببیند.
این را با توجه به این واقعیت که یوجین اونیل به صحنه خود داده بود، بیان می کنم. خانواده (خطاب به خودش) "تایرون" است. این یک نکته برای عضو مشهور خانواده اوست.
اونیل در اوایل زندگی سختی داشت. یک هموطن جوان زرق و برق دار، او با شکستن عزیزانش به نوشیدن مشروب کشیده شده بود. در هر صورت، او استقامت کافی برای تسلط بر خود داشت و نام خود را به عنوان یک فیلمنامه نویس مطرح می کرد. تا به امروز، او در واقع برجسته‌ترین نویسنده آمریکاست. بسیاری از بهترین آهنگ‌سازی‌های او (مخصوصاً در پانزده سال اخیر) به موادی که برای صحنه‌سازی فریاد می‌زدند بستگی داشت. جایگزینی بالقوه برای ادوین استال به عنوان بهترین. به هر حال، در طول دهه 1890، اونیل با دو فرزند زنده و یک همسر، به طور تصادفی یک نوع هک اغراق آمیز از الکساندر دوما پدر، The COUNT OF MONTE CRISTO را پیدا کرد. او مدتی پیش در آن بازی ضعیف، صنعت فیلمسازی خارق العاده ای (برای آن دوره) ساخت. مدام در آن ظاهر می شد. باور نکردنی نبود (جوزف جفرسون، یکی دیگر از سرگرم‌کننده‌های آن دوره، همچنان به شغل خود یعنی Tear VAN WINKLE، و صادق مایو به بازی DAVY CROCKETT باز می‌گردد)، با این حال اونیل را به عنوان یک شکسپیر نابود کرد. در همین حال، با توجه به این واقعیت که اونیل مرد بدبختی بود، به طور کلی کارهایی را از نظر اقتصادی انجام می داد تا پول نقد را کنار بگذارد. زمانی که فرد مهم او یوجین را به دنیا آورد، زایمان دردسرساز بود و متخصص (یک فرد معمولی) از مورفین برای از بین بردن تشدید آن استفاده کرد. خانم اونیل به دام افتاد.
با تجربه ترین کودک ماندگار جیمز یا جیمی به عنوان یک روزنامه نگار اشتباه کرد و تبدیل به یک مست شد. کودکی به نام ادموند در جوانی به سطل لگد زد (این در فیلم Long Day's Journey Into Night به عنوان کودک مرده "یوجین" اشاره شده است، تغییر نام‌های تند یوجین اونیل بین شخصیت برادر فرزند مرده‌اش و شخصیت صحنه‌ای خودش. به همین ترتیب. یوجین به یک ملوان تبدیل شده بود (که به او مطالبی را برای اکثر نمایشنامه‌های اولیه‌اش می‌داد)، با این حال در خانه‌ای لیمویی (پایه‌ای برای نمایش‌دهنده قبلی، مرد یخی می‌آید) زندگی می‌کرد و بیماری سل را ایجاد می‌کرد (هرچند تصور می‌شد). نحوه لیسیدن آن).
همه اینها را باید هنگام تماشای Long Day's Journey Into Night به خاطر بسپارید (یا صرفاً نمایشنامه را ببینید یا آن را درک کنید). زندگی روزمره یوجین اونیل یک شکست بود او به اندازه کافی ساده بود که آن را در ده سال آخر زندگی خود در این نمایشنامه فوق العاده به جهان معرفی کرد - اولین بار در مورد یک خانواده واقعاً بی فایده از زمان لرد لیر، فقط این یکی از طبقه کارگر است. هر یک از چهار ستاره در شغل خود فوق العاده هستند - در علیرغم این واقعیت که نمایشگاه جیسون روبارتس (که در اواخر صد سال به مترجم اصلی اونیل تبدیل شد) برای من عالی است. رالف ریچاردسون می‌فهمد که چگونه از اعدام جیمز پدر، کاترین هپبورن، جوک‌زن مورد نیاز، طنز استخراج کند، زیرا مری تایرون، وابسته به دارو، شوکه‌کننده است. استاکول درمی‌یابد که چگونه می‌تواند پیشنهاد کند که در هر صورت بتواند از این خانواده بدبختی یونانی، که افراد آنها در مورد نیزه زدن مداوم یکدیگر غالب هستند، بیرون بیاید.
همچنین یک دقیقه مکث کنید تا پنجمین فرد از بازیگران، جین بار را ببینید. نمایشگاه او به عنوان نگهبان خانه کاتلین معمولاً مورد بحث قرار نمی گیرد - با این حال او در صحنه با هپبورن داروساز، که در حال بحث در مورد نحوه تسلیم دو آرزوی عمیق خود هنگام ازدواج با ریچاردسون است، به خوبی عمل می کند. خانم بار در فیلم Long Day's Journey Into Night ظاهر شد (این خودش بود)، قبل از اینکه در سال 1967 گرد و غبار را گاز بگیرد - بازیگر اصلی مرد.
دانلود فیلم Long Day's Journey Into Night 1962 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
برای چیزی که یوجین اونیل انتظار داشت که کار بزرگداشت او باشد، او در سال 1942 آهنگ «گشت روز طولانی در شب» را با دستوراتی به همسر سومش کارلوتا مونتری ساخت، که تا دراز مدت پس از مرگش اجرا نشود. ما باید برای اولین بار آن را در سال 1977 می دیدیم، اما آزادی ها به کالج ییل بازگشت و آنها دستورالعمل های اونیل را شکستند و نمایشنامه را در سال 1956 توزیع کردند و اولین نمایش آن در برادوی در سال 1957 بود. در آن سال با فردریک واک برنده جایزه تونی شد. همسر فلورانس الدریج نقش مری تایرون وابسته به دارو را بازی می کرد و جیسون روباردز جونیور و همچنین برادفورد دیلمن نقش فرزندان را بازی می کردند.
عجیب است که فردریک واک که مطمئناً یک نام سینمایی بود، برای تجدید نمایشگاهش مورد نظر قرار نگرفت، بلکه رالف ریچاردسون بی‌تردید جای او را به خوبی پر می‌کرد. جیسون روباردز، جونیور فرد اصلی از اولین بازیگران برادوی بود که نقش خود را برای نمایش در نقش خواهر و برادر مجرب‌تر معتاد و فاحشه بازی کرد. برادر جوان تر، ادموند، الگوی خود اونیل در اینجا توسط عضو ارشد استاکول بازی می شود.
با این حال در فیلم Long Day's Journey Into Night اصلی که بین ناگهانی تابستان قبلی در سال 1959 و Surmise Who's Coming To Supper در سال 1967 بازی کرد، به کاترین هپبورن در نقش مادری داده شد که با توجه به مصرف مزمن مواد مخدر او به شدت به شدت فرو می رود. . او جایزه اسکار را دریافت کرد، اما در «متخصص شگفت‌انگیز» به آن بنکرافت باخت.
اونیل زمانی که او به سطل لگد زد به عنوان فیلمنامه نویس برجسته آمریکایی مورد تحسین قرار گرفت و بسیاری می گویند که او امروز هم همینطور است. «گشت روز طولانی در شب» فاقد طرح است، در عین حال طولانی و عمیق است. کل فعالیت نمایشنامه در سال 1912 در یک روز تابستانی در خانه جیمز تایرون، نماد ماتینه تحسین شده ای از زمان گذشته با تایرون و عزیزانش اتفاق می افتد. یوجین اونیل نیاز داشت که به ما نشان دهد از کجا آمده است و چرا دیدگاه‌هایش را دارد و حتی از تخیل خودش هم غلبه کرده است.
تایرون ها اونیل هستند. به روش های دیگری که می توانم اضافه کنم. اونیل نام خانوادگی ارباب تایرون بود که در بریتانیای سلطنتی الیزابت، فرمانروای بی تاج ایرلند بود. اونیل بدون شک متوجه موقعیتی شد که در دعوت خود به دست آورده بود و به قولی مقام علمی را تضمین می کرد.
رالف ریچاردسون در نقش جیمز تایرون/اونیل یک سرگرم کننده با تعهد فوق العاده بود که موفق شد ستایش برای ادامه به عنوان The Include of Monte Cristo در حسی از رمان الکساندر دوما. او دستاوردهای ساده ای را به دست آورد و این نمایشنامه را بازی کرد که بسیاری از جامعه او را به عنوان هر چیز دیگری نمی بینند. سرگرمی‌های مثبت سعی می‌کنند از کبوتربازی پرهیز کنند و در نظر داشته باشند که این نمایشنامه او را ثروتمند کرد و در نهایت مردم از آن خسته شدند و او را خسته کردند. او متوجه شد که پول نقد وارد نمی شود، از نظر اقتصادی به زمین پرداخت. برخی آن را مقرون به صرفه و برخی آن را ارزان می خوانند.
در طول تولد پر دردسر یوجین/ادموند، مری تایرون/اونیل وابستگی به مورفین را تقویت کرد، بیشتر با توجه به این واقعیت که ریچاردسون به یک کوک متواضع از زمان جسیکا تاندی در ترولی به نام میل، صحنه آمریکایی چنین شور و هیجانی را تجربه نکرده بود. با این حال او برای این ارائه نام گرفت و چهار جایزه موسسه را برای فیلم های مختلف دریافت کرد، این ممکن است بهترین کار کاترین هپبورن باشد. علاوه بر این، این یکی از معدود مشاغل مهم زنان در هر یک از نمایشنامه های یوجین اونیل است. در این قسمت از به یاد آوردن هپبورن غافل نخواهید شد.
جیسون روباردز جونیور خواهر و برادر با تجربه‌تر جیمز تایرون/اونیل بود. او مدت زیادی از خواهر و برادر جوان ترش باتجربه تر است و کودک دیگری بود که در ابتدا بین آنها سطل لگد زد. او توانایی برادرش برای آهنگسازی را ندارد و به عنوان یک سرگرم کننده، پدرش را دنبال می کند و به خیابان ساده رفته تا خودش را متفرق کند. هر دو طرف هستند، با این حال ریچاردسون بوده است، و روبارد تبدیل به یکی از همیشه نخواهد شد.
خانواده تایرون/اونیل کاملاً طبق گفته دیگنیتاری استاکول ثبت شده است. این رویکرد یوجین اونیل برای آوردن ما به گوشه‌ای از گذشته‌اش بود، او به ما می‌گوید همانطور که چند نفر در دنیا می‌توانند با توجه به آنچه که او را وادار کرده است انجام دهند.
Once See Long سفر روزانه به شب به ندرت نادیده گرفته می شود.
دانلود فیلم Long Day's Journey Into Night 1962 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این قابل توجه ترین اجرای کاترین هپبورن در صفحه نمایش در طول عمری است که بیش از شصت سال را طی کرد. رسیدگی به مری تایرون وابسته به مرفین یوجین اونیل احتمالاً در آن مقطع بسیار سخت بوده است، با این حال این نوع فیلمی که در سال 1962 از نمایشنامه‌نویس خودنمایی می‌کند، نمایشی شگفت‌انگیز برای توانایی‌های چشمگیر او و هم‌بازی‌های مردش است. به عبارتی درست پس از پایان 100 سال گذشته، این یک روز معمولی اواخر بهاری برای تایرون ها را دنبال می کند، خانواده ای از هم پاشیده که ممکن است واقعاً تصور شود. جیمز تایرون پدر، سرگرم‌کننده سابق، رهبر اصلی خانواده است، یک سرگرم‌کننده الکلی خسیس که ذهنیت نامتعارفش باعث می‌شود خانواده‌اش برای سازگاری با احساساتشان به روش‌های سازنده مناسب نباشند. نیمه بهتر او مری یک شگفتی تار است که به طرز سرکشی مانع از به دست آوردن جوانترین فرزندش ادموند می شود. ادموند اخیراً از چند سال زندگی در اقیانوس ها بازگشته است، اما به بیماری سل مبتلا شده است. جیمی، کودک تثبیت شده‌تر، یک سرگرمی بمب‌گذاری شده است، یک آدم فاسد که به یک مست تبدیل شده است و از خسیس پدرش در نداشتن گزینه فرستادن ادموند به یک آسایشگاه مناسب عصبانی شده است.
Long Day's Journey Into Night در واقع یک پیشرفت است. از درگیری ها و خاطرات طولانی همانطور که داستان پیش می‌رود، متوجه می‌شویم که هر یک از اقوام، به‌جای اینکه از بیماری ادموند رنج ببرند، به آرامی در جهان‌های وحشتناک خصوصی عقب‌نشینی می‌کنند و ناتوانی برای همزیستی آرام از عدم ادامه زندگی از موقعیت‌هایی که مدت‌ها گذشته است سرچشمه می‌گیرد. علیرغم این واقعیت که آنها به وضوح افراد زیرک هستند، آنها از اشتباه خود فراتر نخواهند رفت، و ما به دنبال پیامدهایی هستیم که تصمیمات آنها برای ارتباطات آنها چه معنایی داشته است و متأسفانه چگونه ارتباطات آنها تصمیمات آنها را روشن کرده است. چیزی که لذت بردن از سه ساعت با این گروه چهار نفره را سودمند می‌سازد، این است که اونیل از زوایای اغراق‌آمیز با تیزکردن وحشیانه بر ویژگی‌ها و ضعف‌های هر یک از آنها بالاتر می‌رود. او با استفاده از زبان بیانگر که در بحبوحه تراژدی حیرت‌انگیز احساس شکوه و عظمت خاصی را به همراه می‌آورد، فاصله‌ای استراتژیک با پرحرفی یک نمایش فازی حفظ می‌کند.
کارگردان سیدنی لومت فداکار می‌ماند. به متن می پردازد و بر قدرت هیجانی قابل توجه نمایشنامه تأکید می کند که به طور صریح بر چهار سرگرم کننده وارد می شود. لرزش سر هپبورن نزدیک به این زمان شروع شده بود، و واقعاً با موفقیت به احساس بدبختی و بی اعتمادی شخصیت کمک می کند. او چند دقیقه خارق‌العاده دارد، برای مثال، تشخیص خندان مری از خاطره‌انگیزترین تجربه‌اش با جیمز و گیجی نامتعادل که نزدیک به انتها نشان می‌دهد در حالی که لباس عروس قدیمی‌اش را به اطراف منتقل می‌کند. رالف ریچاردسون نسبتاً سرسخت نقش جیمز پدر را با شور و شوق شدید ایفا می‌کند، با این حال واقعاً از شانس دیدن فردریک واک، که کار را در برادوی آغاز کرد، یا به طور غیرمنتظره‌ای اسپنسر تریسی، این نقش را به عهده می‌گیرند، به‌ویژه زمانی که نمایشنامه مدیریت می‌کند. مقصر کاتولیک ایرلندی جیسون روباردز در سالهای میانجی چنان با اونیل مرتبط بوده است که غیرمنتظره نیست که ببینیم او کار جیمی را با درخشش‌های جایگزینی از خشونت و قدرت رمزگشایی می‌کند. به عنوان ادموند، استاکول، عضو ارشد، افشاگری به عنوان دوپلگانگر اونیل، مرکز نزدیک نمایشنامه است که خانواده را برای عفو پدر و خواهر و برادرش به خاطر کمبودهایشان در اوج تلاش می کند. اعتبار مضاعفی باید به بوریس کافمن فیلمبردار داد که کار روان او در اینجا دوربین را با وام دادن عمق و دستیابی به صحنه هایی که هرگز نمی توانستند در مقابل تماشاگر به تصویر کشیده شوند، به قطعه ای ضروری از تجربه تبدیل می کند. معتبر است، Long Day's Journey Into Night واقعاً برای افراد روشنفکر یک فیلم تهی‌کننده است، با این حال از نظر انتقادی بیشتر، تصدیق محکمی از یکی از آثار هنری مسلم صحنه آمریکاست.
دانلود فیلم Long Day's Journey Into Night 1962 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
هر کسی که بحث کند این احتمالاً بهترین فیلم ساخته شده در ایالات متحده است، به احتمال زیاد به عنوان یک کفرگو شناخته می شود. در هر صورت، به‌عنوان فردی که به‌طور مؤثری از احساسات فیلم‌های سینمایی و تئاتر (که هر ماه تقریباً یک بار به آن می‌روم) آگاه می‌شوم، وقتی متوجه شدم که سفر یک روز طولانی به داخل شب باعث سردی من شد، بسیار شوکه شدم. . مطلقاً هرگز تحت تأثیر نمایشنامه یا هیچ یک از نمایشگاه ها قرار نگرفتم. در بررسی سینمای اروپا، شخصیت‌ها تقریباً دو لایه هستند.
شاید زمینه‌های قدرت جدی برای میهن‌پرستی وجود داشته باشد که بر افتخارات عملاً ظالمانه‌ای که Long Day's Journey Into Night در درازمدت کنترل کرده است تأثیر بگذارد. یا از سوی دیگر شاید بازی و فیلم در سال 1962 به طور استثنایی غیر معمول بود و در 100 سال بیست و یکم منسوخ شده است. در اینجا ما یک نویسنده آمریکایی قابل توجه و اغلب معرفی شده داریم، و همچنین چیزی شبیه به دو بازیگر آمریکایی بسیار مورد توجه: هپبورن و روباردز. با این حال، مطمئناً مشهود است که آگاهی بسیار بیشتری از تمایزات بین انواع مختلف بیماری روانی و عادات مواد مخدر غیرقانونی و سوء مصرف مشروبات الکلی وجود دارد. شاید بتوانم اختلالات فیلم را از نظر «علائم» جدا کنم. علاوه بر این، من به شدت از جیسون روباردز، جونیور خسته شدم. صدایی هولناک که بارها و بارها چیزی شبیه به هم به گوش می رسد. من کودکی را در خانواده ای عمیقاً از هم گسیخته تجربه کردم. به مدت 9 سال به یک مشروب خوار وابسته بود. 11 سال به یک شیطون دارو: علف هرز و در واقع، این یک داروی فوق العاده ناراحت کننده برای ازدواج است! در هر صورت، ما از تحقیر، داد و فریاد، فریاد، گریه، عشق، در آغوش گرفتن و احساسات آشتی جویانه نرفتیم. می‌توانستم از فرصتی برای دیدن این حالات مختلف ذهنی در فیلم Long Day's Journey Into Night، مثلاً در حدود 3 دقیقه در هر فیلم، استفاده کنم. در خانواده خود من، نبردها برای مدت زمان زیادی ادامه داشت. آنها می توانند کلامی و به علاوه فیزیکی باشند. بسیار پرتنش، "حالات میاسما" یا سکوت می تواند برای چند روز ادامه داشته باشد. (من نمی فهمم زمان استاندارد برای صحنه های هیجان انگیز چقدر است. من واقعاً می دانم که 3-4 دقیقه برای یک "حرکت" در یک سونات پیانو یا یک اثر موسیقی اولیه موسیقی استاندارد است. زمان تخمینی در موسیقی. من انتظار دارم که نویسندگان و روسای نمایشنامه ها/فیلم ها را با هم مقایسه کنند.) موافقم، کم بازی شد. من از شروع فیلم خسته شدم و باید تماشای آن را متوقف کنم. با این حال، همچنان به این اطمینان داشتم که این امر احساسی‌تر می‌شود و چیزی جدید و بسیار هیجان‌انگیز را کشف می‌کند. هر چند که ممکن است، در واقع هرگز انجام نشد. هم کم بازی بود و هم اغراق آمیز. شاید به نظر می‌رسد که به دلیل ویژگی‌های دو بعدی شخصیت‌ها، در تضاد با فیلم‌های اروپایی در مورد ارتباطات (مثلاً فرانسوا تروفو) کم‌رنگ شده است. من نمی توانم فکر نکنم که هر یک از احساساتی که مکررا پخش می شود، به سادگی به نظر می رسد که به طور غیرمنتظره ای رشد می کنند. به نظر نمی‌رسید که بین شخصیت‌ها نزدیکی واقعی وجود داشته باشد، که باعث می‌شود نمایشنامه افراد را به خود جذب کند. در واقع، این واقعی است که یک نظر یا حتی برخی اوقات در نمایشنامه برای ایجاد یک اظهارنظر غیردوستانه یا شگفت‌انگیز از سوی شخص دیگری نوشته شده است، هر چند به هر شکلی، این هرگز برای من واقعاً معتبر و واقعی به نظر نمی‌رسد. من در بسیاری از دعواهای خانوادگی، دعواهای زناشویی، دعواهای محیط کار، و انواع مختلف حضور داشته ام که به نظرم یک جعل هویت عالی و یک بازیگری بدون تقلب بوده است. آیا افرادی که با این چیزها زندگی کرده اند، فیلم را فوق العاده می بینند؟ دو نفر که پست می‌کردند، که دوران کودکی را در خانواده‌های مشابه تجربه کردند، فیلم را گمراه‌کننده و غیرقابل درک یافتند. یک بار یک نفر گفت: "اجرا وقتی عالی است که بازی را تجربه کنید - نه بازیگران." در این فیلم، من به طور مداوم با سرگرمی ها - - مواجه شدم.
دانلود فیلم Long Day's Journey Into Night 1962 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
اسرار عزیز، گلدوزی های اساسی را می بافند که این خانواده خاص را ادغام می کند، داستانی که توسط یوجین اونیل محو نشده جذب می شود، داستانی که تا حدودی توسط زندگی خود او کشیده شده است. خانواده تایرون خانواده آمریکایی را خطاب به حداقل می گویند: پدر جیمز (رالف ریچاردسون یک مرد آشفته است، یک هنرپیشه تئاتر قبلی که نمایش خاصی از خسیس را علیه خانواده خود انجام داده و باعث نابودی آن شده است؛ با سابقه ترین کودک جیمی (جیسون روباردز) ) مستی است که در حالی که خواهر یا برادر جوان ترش ادموند (دیگنیتاری استاکول) را به طور قطع دوست دارد، نمی تواند شکوه و جلال او در آهنگسازی را تحمل کند؛ ادموند مبتلا به سل است و از تک تک ثانیه هایی که خانواده اش خود را نابود می کنند آگاه است و مادر مری ( کاترین هپبورن) به وابستگی خود به مورفین تسلیم شده است و به واقعیت خود وابسته نیست.
سیدنی لومت، که احتمالاً برجسته‌ترین نمایشنامه‌های نمایش داده شده بر روی جمعیت را به فیلم آورده است، با اونیل جادوگری می‌کند. بازی کنید، و با در نظر گرفتن این که زمان‌سنج واقعی فیلم در کمتر از سه ساعت، نیروی همراهی این چهار نفره با یکدیگر هرگز باعث طولانی شدن آن نمی‌شود. خشم و عذاب و دیوانگی تحت اجبار. با این حال، کاترین هپبورن خود را با مجموعه ای از احساساتی که با کارش منتقل می کند آشکار می کند - - اظهارات دوروتی پارکر را در مورد رفتنش از A به B به خاطر نمی آورد - این خارق العاده ترین و وحشتناک ترین کار او است، جایی که تشدید او ظاهر می شود. و اطلاعات مشکوک خود او مبنی بر اینکه او یک زندانی است و او را به تثبیت خود می کشاند، به ویژه در پرتو این واقعیت که او نمی تواند با موفقیت جلوی خود را بگیرد و با انرژی هرگونه میانجیگری از جانب عزیزانش را انکار می کند. مری او یک فانتوم متحرک است، یک خانم کاملاً گمشده، حواسش، اما حواسش نیست. جیسون روباردز، سرگرمی‌گری که در فیلم Long Day's Journey Into Nightهای بعدی پیدا کرده‌ام، خشم و اغماض را به شغل خود به عنوان قابیل این خانواده منتقل می‌کند: وقتی او در اواخر فیلم به ادموند توصیه می‌کند که او را ترک کند، زیرا او خطرناک است، یکی از چشمان او تحقیق می‌کند و ما می تواند آن را ببیند. رالف ریچاردسون نقش پدری را بازی می‌کند که نمی‌تواند به خانواده‌اش کمک کند و به نظر می‌رسد نسبتاً گیج شده است. ادموند استاکول در واقع صادق است، بچه ای که نیاز دارد تا غم انگیزی باورنکردنی را ببیند که بر خانواده اش حاکم است، که با کارما، آن را تحمل می کنند. Long Day's Journey Into Night به دلیل فروپاشی کند شخصیت‌های کانونی، فیلمی بسیار تضعیف‌کننده است، و به این دلیل که تعداد آنها زیاد نیست و هیچ سرگرمی وجود ندارد، چیزی جز تماشا کردن، هرچند از فاصله علمی، باقی نمانده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.