دانلود فیلم Meanders 1966 دوبله فارسی بدون سانسور

میاندر یک معمار نابغه هم از نظر حرفه ای و هم در مورد مسائل قلبی بازنده است. فیلمی درباره آشفتگی‌های درونی، آزادی اندیشه و عمل، اصالت، ناسازگاری و هر چیزی که مخالف این چیزهاست...

دانلود فیلم Meanders 1966 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من در سال 1967 14 ساله بودم، زمانی که فیلم "Meandre" میرچا ساوکان (که در سال 1966 فیلمبرداری شده بود) برای مدت کوتاهی قبل از حذف شدن و پوشش آن در اسناد تا سقوط سوسیالیسم در اکران رومانیایی نمایش داده شد. 1989. در آن زمان نتوانستم Meanders را ببینم که درخشش معروف آن ممنوعیت انتشار در رومانی یا ارسال به خارج از کشور در مدت کوتاهی پس از ساخت، در کنار «Reconstituirea» پینتیلی و چند فیلم مختلف ساخته شده در جایی است. در محدوده سال‌های 1965 و 1969، تبدیل شدن به «نمونه‌های منفی» در گردهمایی‌های استراتژی اجتماعی، به ساخت فیلم به ابزاری برای تبلیغ نظام اشاره کرد. در همین راستا، بخشی از ناظران جوان و توانمند آن زمان برکنار شدند و فرصت بالقوه ساخت فیلم باکیفیت را از دست دادند و پس‌زمینه تاریخی فیلم رومانیایی فرصت ساخت یک مکتب سینمایی قوی را از دست داد، همانطور که در سایر سوسیالیست‌ها اتفاق افتاد. کشورهایی مانند لهستان، چکسلواکی و در کمال تعجب، انجمن شوروی. بیش از سی سال قبل از حضور موج نو رومانیایی می گذشت. من این شانس را داشتم که فیلم سوکان را اخیرا ببینم و ارزش قائل شوم و سعی کردم بفهمم چه چیزی مداد آبی سوسیالیستی دهه 60 را می ترساند.

داستان که از فلاش بک ها جایگزین صحنه های زمان حال شده بود (در نور فیلمنامه توسط هوریا لووینسکو) به صورت غیرخطی سازماندهی شده است. «میاندره» روایت یک دایره درام است. آندا (مارگارتا پوگونات) بانویی لذت بخش و نفیس است که زندگی و احساساتش بین دیگر مهم او، کنستانتین (ارنست مافتی)، مهندس پربار و قدرتمند، و پترو (میهای پالادسکو)، معشوقه قبلی اش که همیشه به یاد داشت، تقسیم شده است. این حرفه توسط کنستانتین محو شد، شاید به دلیل رقابت آنها. گلو (دان نوتو)، فرزند آندا و کنستانتین، همنوع جوان در زمان خودبینی و مقاومت، در پترو یک الگو و یک راهنما می بیند. گردهمایی پس از سالها میان آندا و پترو نه منحصراً به یادآوری و ارزیابی مجدد ارتباط نزدیک آنها، بلکه علاوه بر افشای شگفت انگیز مربوط به دلایل تقسیم آنها در گذشته منجر می شود.

واضح است که رئیس میرچا سوکان بیشتر به شیوه ای که در آن داستان را بازگو می کند، علاقه مند بود تا داستان واقعی که، اگرچه به طرز عجیبی ساخته شده است، اما از گنجاندن ناظران غفلت می کند. «Meandre» فیلمی است که به وضوح توسط رئیس فیلم‌های مهم موج نو فرانسه و سایر مدارس فیلم در نیمه اصلی دهه 1960 دیده می‌شود، فیلمی پیشرفته (چه در آن زمان و چه امروز) که از آن تقلید نمی‌شود. با این حال، با تخیل، جذاب ترین راهبردهای واقعی زندگی در تخصص فیلم آن سال ها را تثبیت می کند. ساختار داستان و صحنه‌نگاری پیشرفته (به‌عنوان چهره‌ای از دعوت قهرمان به‌عنوان طراح) چیزی شبیه آزمایش‌های گدار و راب-گریلت دارد، در حالی که گروه‌بندی‌های دوباره‌سازی‌شده و شیوه‌ای که در آن موسیقی متن فضایی را با عبارات تصویری Resnais ردیف می‌کند. با این وجود، این افکار هر چند هوشمندانه مدیریت و تشدید شوند، تکراری نیستند. موسیقی Tiberiu Olah در ابتدا ناهماهنگ است، سپس شامل بیانیه های پاپ («خانه طلوع خورشید») و فری جاز (در 1966!)، تا پایان با آهنگ های سمفونیک به پایان برسد. فیلمبرداری (توسط گئورگه ویورل تودان) مکرراً از دوربین همه کاره استفاده می‌کند و طرح‌ریزی‌های سلیقه‌ای را با نقاط قوت ایجاد می‌کند، و در کمال تعجب، کیفیت فوق‌العاده پایین مواد ضبط شده به فیلم (عمداً یا غیرعمداً) حسی از رئالیسم تحریریه می‌دهد.

چه چیزی باعث تحریک کنترل ها شد؟ شاید به گونه ای که فیلم به هیچ وجه با خط تبلیغی فیلم های آن زمان سازگار نمی شود؟ ما یک داستان عاشقانه و چند شخصیت را می بینیم که نگران نگرانی های خود هستند و نگران توسعه کمونیسم نیستند. این فعالیت می تواند در هر جایی از واقعیت اتفاق بیفتد که در آن افراد عاشق و گسسته باشند، بفروشند و به دنبال یک زندگی جایگزین باشند. چند سطر اشاره‌ای به محدودیت‌های اجتماعی دارند (صحنه خارق‌العاده‌ای که فیلم را باز می‌کند) اما هیچ تحلیل باز از چارچوب وجود ندارد. صحنه ضبط شده در یک جماعت ممکن است به طور ماوراء طبیعی یا در دعوا رمزگشایی شده باشد، اگرچه در سال 1966 تخریب اماکن مقدس در بخارست هنوز آغاز نشده بود. علیرغم حضور سرگرم کننده های بسیار با استعداد، به عنوان مثال، مارگارتا پوگونات جذاب یا جوان فوق العاده جوان آن زمان دن نوتو، شخصیت ها و داستان آنها از جلب شفقت تماشاگران غافل می شوند. به‌هرحال این تمایلی است که من در هنگام تماشای تعداد زیادی از فیلم‌های موج جدید فرانسه دارم، برای مثال - فرمال تمایل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. متأسفانه، «میاندره» این فرصت را پیدا نکرد تا با فیلم‌های مختلفی که شاید یک سرفصل دیگر از پیشرفت فیلم رومانیایی در دهه 60 باز می‌شد، ادامه پیدا کند.