دانلود فیلم Pasolini 2014 (پازولینی) دوبله فارسی بدون سانسور

نگاهی به آخرین روز فیلمساز ایتالیایی، پیر پائولو پازولینی، در سال 1975.

"پیر پائولو پازولینی" اندیشمند مارکسیست پرحرف و فیلم سازی با استعدادی نادر و تابو شکن بود. او مردی بود که اصرار داشت «رسواسازی حق و رسوا شدن لذت است». "ابل فرارا" بدون شک این ایتالیایی را به چشم خویشاوند معنوی خود نگاه می کند و درام شوخ و شنگ و محترمانه اش ۲۴ ساعت پایانی زندگی پازولینی، تا زمانی که در قرار ملاقات سرنوشت سازش در حومه رُم حاضر می شود، را به تصویر می کشد...

دانلود فیلم Pasolini 2014 (پازولینی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"خجالت کشیدن گزینه ای برای رسوایی است لذت بخش است" - اسکله پائولو پازولینی

جشن فیلم لیسبون و استوریل شماره 4

من فکر کردم که واضح است که پازولینی یکی از ویژگی های جشنواره بود. این امر به عنوان یک ضرورت بی چون و چرا با توجه به این واقعیت که تئاتر تحت فشار بود، بسیار زیاد بود. ما نه تنها قصد داشتیم تصویر را ببینیم، بلکه شانس شنیدن ماریا د مدیروس (که در تصویر است) را داشتیم که برخی از غزل‌های داک پائولو را مطالعه می‌کرد و پس از آن پس از بیان توقف برای چت با آبل فرارا. من واقعاً پرانرژی بودم، اما به سادگی انتظار یک فیلم منصفانه را داشتم.

پازولینی توسط Wharf Paolo Pasolini هماهنگ شده است و در آن ویلم دافو، ماریا د مدیروس، ریکاردو اسکامارسیو، جیادا کولاگرانده، آدریانا آستی و تاتیانا لوتر بازی می‌کنند.

صادقانه بگویم، من ناامید آن را ترک کردم، منظورم این است که پازولینی به سادگی فیلم مناسبی نیست. با این حال من خوشحالم که آن را دیدم و خوشحالم که این تجربه را داشتم، صرف نظر از اینکه آیا فقط برای دیدن Abel Ferrara ارزش تلاش را داشت. من یکی از ارادتمندان این مرد هستم، من خیلی کم از فیلم شناسی او را دیده ام، اما او مطمئناً با من و بقیه جمعیتی که باقی مانده بودند ارتباط برقرار کرد. ویژگی کمی جلسه بود، فرارا یک دام از بین رفته بود، فوق العاده آزاد بود، احساس راحتی می کرد، توهین می کرد و به طور همزمان واقعاً مسخره و منصف بود. بدبخت است اما بهتر است باور کنید، فکر می کنم خود فرارا انرژی و زندگی بیشتری نسبت به تصویر داشت. با توجه به این واقعیت که می‌توانید ببینید فررا از تحسین‌کنندگان کار داک پائولو بود، به‌طور قابل‌توجهی نگران‌تر است.

در پازولینی، ما آخرین دو دوره طولانی زندگی اسکله پائولو را دنبال می‌کنیم، همانطور که او را دنبال می‌کنیم. از طریق ناهار با خانواده اش، از طریق ملاقات، از طریق خاطراتش و در نهایت مرگ او. این نوع داستان می تواند کارساز باشد، این فکر مطمئناً قبلاً جواب داده است، اما اینجا اینطور نیست. درک اینکه چگونه فیلم تمرکز و کنترل خود را از دست داد، با وجود اینکه فقط 80 دقیقه طول می‌کشید و در کمال تعجب، ایده بسیار اساسی بود، شگفت‌انگیز است. احساس می کردم گم شده ام و صادقانه از همه چیز بی تاثیر بودم. گروه‌بندی‌هایی مانند «سکانس فیلم» تصویر، صحنه‌هایی هستند که فیلم را تخریب کردند.

از اینکه متوجه شدم پازولینی (ویلم دافو) واقعاً چقدر کوچک در تصویر وجود دارد، بسیار شوکه شدم، تقریباً شبیه او بود. یک فرد حامی در تصویر خودش مثل این است که هیچ سرگرم کننده اصلی وجود ندارد. برخی افراد می گویند که این چیزی بود که ارزش شکرگزاری را داشت، که کم رنگ کردن آن بهترین کار بود و من تا حدودی موافقم، من به بی عاطفی که داستان با آن روایت می شود احترام می گذارم که در نهایت منجر به تبدیل شدن به یک تصویر ویروسی شد. پازولینی، مردی که زندگی اش بسیار جالب بود، زیرا او علاوه بر بحث و جدل و صحبت هایی که با خود داشت، با تفکراتش و شیوه برخورد با کار، شخصیتی مترقی داشت. من باید در مورد ملاحظات، افکار مرد تحقیق می کردم، به درک نیاز داشتم، حدس می زنم این چیزی بود که دنبالش می گشتم و به آن نرسیدم.

قبل از دیدن فیلم، خیلی مشتاق بودم که ویلم دافو را در حال تقلید از داک پائولو ببینید، اما در نهایت، ما حتی چیز زیادی از او نمی بینیم. وقتی او روی صفحه نمایش است، آماده است تا چیزی معتبر را بگیرد و صفحه نمایش را دریافت می کند، اما ارائه او از اهمیت فاصله زیادی دارد که ناامید کننده است. او کافی نیست دافو در حالی که روی صفحه نمایش است عالی است و یکی از مدل ها صحنه ملاقات است که ویژگی تصویر است. وضعیت ذهنی و ناراحتی بسیار زیاد است و دافو ادعا می کند.

جمعیت و من ناامید ماندیم، زیرا می توانستم زمزمه هایی را بشنوم که می گفتند "دوست نداشتم". خیلی ها به سرعت تئاتر را ترک کردند و برای ویژگی که حضور فرارا بود، تنگ ننشستند. او جذاب تر از فیلم واقعی بود و زندگی بیشتری داشت. فیلمی که به طرز وحشتناکی رنگ پریده به نظر می رسد و حرفی برای گفتن ندارد. این یک شکست کوچک است، از شخصیت‌ها و طرح‌های نابالغ گرفته تا تصمیم‌های وحشتناک توسعه داستان. اعدام دافو و عشق فرارا به تصویر به اندازه کافی برای نجات فیلم نبود.

دانلود فیلم Pasolini 2014 (پازولینی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

شما متوجه استرس و روزنامه‌نگاران، بحث‌ها و بحث‌ها می‌شوید - این چیزی شبیه چیزی است که از "V" Pynchon بیرون آمده است. (فلورانس، نه رم)، یا دانش آموختگان دانشگاه نیویورک (و خون آشام سر کریستوفر واکن - «تو باروز را می خوانی؟ «ناهار برهنه»؟») یا دانشگاه آستین در «اسلاکر» و ... چه، «کارلوس» الیور آسایاس. ? "مجتمع بادر ماینهوف" اولی ادل؟ مسرین قایق نمایشی با بازی وینسنت کاسل در دومین فیلم از دو فیلم درباره او به نام «مسرین: دشمن عمومی شماره 1» شروع به چرخش چپ کرد.

این بی تکلف دوباره به سبک تبدیل شد برای ساختن این فیلم‌ها، قرار دادن آن‌ها در بحث عمومی - حتی با دستور مارول و استقبال تا حدودی آرام آن‌ها.

"در آن زمان مفهوم باورنکردنی وجود داشت به عنوان *باور عملی شد*. .. " - همانطور که شورشی قدیمی در "Slacker" می گوید، با توجه به دیدگاه قسمت آخر دهه 80 صحبت می کند و (به طور کلی ... ) دهه 90 را به وجود می آورد ...

این چقدر خوب کار میکنه؟؟ من باید آگاه باشم - با توجه به "غیرداستانی" آسایاس، فشارها از همه نظر پایین می‌آیند، روزنامه‌نگارانی که پرسش‌های بی‌پایان را انجام می‌دهند، به نظر می‌رسد (از) گذشته (در حالت ایده‌آل) من هنوز برای *آینده* هستم. .. ذهن های پرسشگر باید آگاه باشند. متأسفانه، دستگاه قهوه کتابی که در فیلم Pasolini به آن اشاره شده است ("... قطعا ... می تواند یک کتاب را در کمتر از ده دقیقه چاپ کند ...") توسط من، دو بار، به عنوان مرحله انتشار مستقل برای کسانی که به طور ایده آل هستند، استفاده شد. هنوز هم آن دیدگاه‌ها را *داشتم، اما علیرغم این واقعیت که دو نظرسنجی برجسته در "Kirkus" دریافت کردم، به سختی دو نسخه تکراری فروختم ... که تعداد آنها به اندازه "اشعار کرر، الیس، و اکتون بل" بود. علاوه بر این، برای ترکیب یک موقعیت دردناک، «فوروم کتاب» 6 سال بعد برای همیشه تا می شود.

چرا پازولینی را تماشا کنید... ?? آیا دوست دارید آن *مناظره** اروپایی، کارشناسی، دانشگاهی را در خود زنده نگه دارید...؟ یا دوباره ... *خطر کنید* -

چرا به خاطر خودش آن را تماشا نمی‌کنید.

این یک عکس فوق‌العاده است - معمولاً فرارا چنین است.

br/> دافو در این کار است، و او هرگز خواب‌آلود نیست، به طور مداوم روی توپ.