«داک مکوی» (مکویین) با کمک همسرش، «کارول» (مگرا) و سوداگری فاسد و قدرتمند به نام «جک بنیون» (جانسون) از زندان آزاد می شود تا نقشه ی «بنیون» را برای سرقت از بانکی در یکی از شهرهای کوچک تکزاس عملی کند...
هنگامی‌که آزادی مشروط از «داک مک‌کوی» سلب می‌شود، وی مجبور است تا برای به دست آوردن آزادی‌اش با یکی از خلافکارهای بزرگ شهر تگزاس به منظور دزدی از بانک هم‌کاری کند، اما بلافاصله پس از انجام این سرقت همه چیز بهم می‌ریزد و...
“داک مک کوی” در حالی که در آزادی مشروط به سر می برد، سرقت دیگری از بانک انجام می دهد و فرار می کند…
این فرار مرگبار یا گریز؛ فیلمی در ژانر اکشن مهیج به کارگردانی سام پکینپا و با بازی استیو مک‌کوئین است. «داک مکوی» با کمک فردی قدرتمند به نام «جک بنیون» از زندان آزاد می شود تا نقشه «بنیون» را برای سرقت از بانکی در یکی از شهرهای کوچک تکزاس عملی کند اما…
یک سابق سابق و همسر وفادارش که به تازگی آزاد شده است پس از اینکه یک دزد دزدانه به بیراهه رفت ، فرار می کند.
یک شرور اخیراً با کمک همسرش و سوداگری فاسد و قدرتمند آزاد شده تا نقشه ی «بنیون» را برای سرقت از بانکی در یکی از شهرهای کوچک تکزاس عملی کند...
دانلود فیلم The Getaway 1972 (گریز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
«گریز» تزهای دکتری زیادی مانند «گروه وحشی» (حداقل به تنهایی، شاید به عنوان بخشی از گروه فیلم‌های کالبدشکافی شده سام پکینپا) مطرح نمی‌کند، اما یکی از بهترین فیلم‌های غیر غربی این کارگردان است. داستانی دارد که به نظر می رسد درست از قفسه شومیز در فروشگاه شیرینی فروشی بیرون کشیده شده است: داک مک کوی (استیو مک کوئین) شریک سابق به لطف یک مرد تبهکار تگزاسی از یک زندان طولانی مدت بیرون رانده می شود/ اتصال به بانک (بن جانسون) و نه به خاطر همسرش کارول (علی مک‌گرو)، اما همه اینها به دلیل یک سرقت برنامه‌ریزی شده از بانک است که به خوبی از بین می‌رود، با این تفاوت که عواقب آن خراب می‌شود. مک کوی و دخترش به سمت ال پاسو فرار می کنند، در حالی که یک کلاهبردار ترسناک، رودی (آل لتیری) پس از شلیک گلوله مک کوی، سعی می کند آنها را به ضرب گلوله بکوبد.
از آنجا به بعد در Peckinpah از طریق نویسندگان جیم تامپسون و والتر هیل جای دستهای از صحنه‌های بسیار پرتعلیق را می‌گیرند و نیم میلیون آن را در معرض خطر قرار می‌دهند. مک‌کوی صورتش را روی همه کاغذها می‌گذارد، و او را خیلی راحت می‌کند. اتفاقات ناگواری با یک کامیون زباله (یک صحنه فوق‌العاده خرابکارانه، با متن فرعی «کارهایی که برای بدست آوردن پول انجام خواهم داد») و گروهی وابسته به شخصیت جانسون که همیشه به نظر می‌رسد در کنار تلفن منتظر چیزی هستند وجود دارد. و رودی، البته، به‌عنوان یکی از بدجنس‌های بد در آثار پکینپا.
در مجموع، فیلم عمدتاً تماشایی ساخته شده است، زیرا پکینپا مخاطب را در مورد کالاها تغییر نمی‌دهد. این اثری از فیلمسازی درجه یک غوطه ور در شرایط سخیف است، یک تصویر دزدی در تگزاس که در آن دانستن اسلحه یک پیش نیاز است و بیشتر به دانستن نحوه فرار از گرفتن و عدم مقابله با شرط بندی های خود است تا نبوغ واقعی. پکینپا همچنین از این ماده معمولی پرپشت (تامپسون یکی از نویسندگان فیلمنامه The Killing بود) با ویژگی بصری علامت تجاری خود استفاده می‌کند: به هیچ وجه خشونت پر زرق و برق نیست، اما نمی‌توان از نحوه درخشان ساختن آن در فیلم The Getaway دور شد. سرعت (تدوین عالی است و یکی از بهترین هایی است که در هر فیلم هیجانی دهه 70 دیده ام)، در هر چیزی که منجر به یک لحظه یا تماس خشونت آمیز می شود، و وحشیگری که فقط می تواند از جانب فیلمسازی باشد که به او اعتماد داشته باشد. اینجوری مخاطب
و بسیار عاقلانه است که مک کوئین را در نقش مک کوی داشته باشیم، یک ضدقهرمان واقعی بدون زندانی که ممکن است عمیق‌ترین مغز متفکر/فراری جنایتکار نباشد، اما پسر می‌تواند کسی باشد که شرط بندی کنید که از همه چیز دور شوید. در همین حال، مک‌گرو کاملاً مؤثر نیست، اما باز هم شخصیت واقعاً توسعه‌یافته‌ای برای کار کردن به او داده نمی‌شود. اینکه چگونه و چرا او آنقدر به مک کوی وابسته است تا او را ترک نکند، بانی و کلاید کمی تقلبی است، اما در بیشتر موارد برایم مهم نبود.
در همین حال، پکینپا در رتبه های حمایتی خود قرار می گیرد. استعداد کالیبر، با لتیری که کارهای زیادی را با اندک انجام می دهد. داستان فرعی او شامل گروگان گرفتن یک پزشک و زنش است، و چیزهای زیادی باید خواند که در این ماجرا چه اتفاقی می افتد زیرا او شروع به غلبه بر زن می کند، به عنوان مثال، با نیروی وحشیانه واقعی که دکتر را به خود می اندازد. پایان. اما کنایه از پکی‌پا در وضعیت خرابکارانه‌اش گم نمی‌شود، و لحظه‌ای با صدای بلند خنده‌ای وجود دارد که یک زن گربه سیاه‌پوست بامزه روی سینه‌اش نشسته در حالی که از زخم‌های شلیک گلوله استراحت می‌کند. البته جانسون، یک فارغ التحصیل معمولی Peckinpah، و کمی عالی از اسلیم پیکنز در پایان وجود دارد.
دارای یک موسیقی متن شیرین کوئینسی جونز، و خط داستانی که در جایی که غیرقابل پیش بینی بودن اهمیت دارد، اتفاق می افتد، The Getawat یک فیلم هیجان انگیز بهتر از حد انتظار است که در آن جنایتکاران سرسخت و خطرناک هستند و پول تقریباً تبدیل به پول می شود. یک مک گافین برای نشان دادن بدترین چیزها در مردان.
دانلود فیلم The Getaway 1972 (گریز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من "گریز" را یک شاهکار واقعی می دانم، در همان سطح با دستاوردهای اصلی سام پکینپا (البته به جز "گروه وحشی"). از نظرات IMDb متوجه می شوم که کات نهایی فیلم توسط افراد دیگری (مک کوئین؟!) غیر از کارگردان ساخته شده است. علاوه بر این، طرح بسیار به رمان اصلی بی‌وفا است... خوب... به هر حال نتیجه عالی است.
دکتر (استیو مک‌کوئین) مردی سرسخت و لاکونیک است، کارول (علی مک‌گرو) مردی سرسخت ، زن لاکونیک. به نوعی، آنها بیشتر به دلایل فنی صحبت می کنند: "کیف پول را بردارید"، "زخمتان را نخارانید"... اگر حرفی برای گفتن ندارند، سکوت می کنند. به نظر می رسد آنها از ابراز احساسات متقابل خود خجالتی هستند، حتی قادر به گفتن "دوستت دارم" نیستند. دکتر نمی تواند کاری را که کارول انجام داده است بپذیرد، اگرچه فقط برای کمک به او از زندان. هر دوی آنها بی‌صدا از این بابت رنج می‌برند، با برخی انفجارهای خشونت‌آمیز توسط داک، و پاسخی سخت از سوی کارول. اما تماشاگران از زبان بدن خود به خوبی درک می کنند که چقدر یکدیگر را دوست دارند. فکر می‌کنم مک‌کوئین و مک‌گرو در نقش‌های دشوارشان عالی عمل کردند. به اندازه کافی عجیب، اجراهای آنها و همچنین خطوط آنها با انتقادهای زیادی روبرو شد. می ترسم مردم کارشان را دوست نداشته باشند، زیرا به شیوه فعلی بازیگری عادت کرده اند: هیستریک، جیغ، به شدت دلقک. با خطوطی که فقط سیل گپ های احمقانه، بیهوده و آزاردهنده هستند. میراثی نه چندان خوشایند از سبک ایجاد شده توسط تارانتینو، الیور استون و مقلدین. هیچ چیز نمی تواند دور از ذوق هنری پکینپا باشد.
داستان فیلم خطی است، اما پیش پا افتاده نیست. فیلمبرداری و مونتاژ فوق العاده است. سرعت تا حدودی کند است، تا حدی به دلیل دقت زیادی که به جزئیات می شود. اما وقتی زمان اکشن فرا می‌رسد، هیچ‌کس نمی‌تواند با سبک بزرگ پکینپا رقابت کند.
پکینپا در هر فیلمی از خود، نبوغ خود را با ایده‌های سینمایی حیرت‌انگیز و واضح نشان می‌دهد. در "گریز" ما نماد اصلی "قدرت تفنگ ساچمه ای" را می یابیم. گلوله های شاتگان داک ماشین های پلیس را ویران می کند، کل هتل را ویران می کند، آسانسور را خراب می کند، دری را می کوبد که اراذل پشت سر او را سلاخی می کند... عقب نشینی سلاح شانه دکتر را بلند می کند... کی این چیزها را به یاد می آورد، امروزه تقریباً کلیشه ای در فیلم The Getaway های اکشن، در «گریز» معرفی شد؟ شایان ذکر است که استیون اسپیلبرگ در فیلم The Getaway Sugarland express یکی از مقلد اولیه صحنه‌های شلیک گلوله پکینپا بود. کرتینوس فران (سالی استراترز). این بخش از فیلم عمداً تا حدی غیرقابل تحمل ناسازگار است. طبق معمول، پکینپا با طراحی فران، فرصت منفور شدن توسط فمینیست ها را از دست نمی دهد. یک احمق لعنتی، پوره مانیا فقط به خاطر حماقت. در پایان، زمانی که داک به او ضربه می زند (یک مشت مستقیم به دهان او که در حال غر زدن و ناله کردن است!) کارگردان تقریباً تشویق ایستاده تماشاگران (مردان و زنان، همچنین) را برانگیخت. اگر این نابغه سینما نیست، دیگر چیست؟ و در مورد مقلدین، شخصیت‌های تارانتینو چقدر مدیون رودی و فران هستند؟
شاید «فرار» می‌توانست حتی بدون دخالت‌های خارجی بهتر باشد. با این حال فیلم فوق العاده ای است که حتما باید دید.
دانلود فیلم The Getaway 1972 (گریز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
در آثار سام پکینپا چنان ظرفیت خامی وجود دارد که حتی زشت ترین سلاخی های او (بسته وحشی، پت گرت و بیلی جوان) هم مثل یک بار قابل تماشا هستند. سپس، در آن مرحله، به طور کلی با ذوق مالی و رضایت‌بخش استاندارد او، «فرار»، یک دزدی جسورانه و مردانه با استیو مک‌کوئین، علی مک‌گرو، و آل لتیری وجود دارد.
من گریز را به سه دلیل دوست دارم. اولین مورد این است که شیرین کاری ها و ترفندهای ظریف Peckinpah مانع از نیروی خام و غریزی مک کوئین نمی شود، هر چند مکمل آن باشد. او هماهنگی باورنکردنی بین نماهای دوربین به ظاهر جذاب و تغییر و نوع انسان شخصیت هایش پیدا کرده است. زمانی که مک کوئین با پلیس روبرو می شود و اذعان می کند که نمی تواند بدود و باید از شرارت استفاده کند تا پلیس را بترساند تا اوضاع را آرام کند، پکین پا جادوی تغییر دهنده خود را با ارائه یک نمایش شگفت انگیز از کنترل شده توسط دکتر مک کوی آغاز می کند. خشم با استفاده از یک تفنگ ساچمه ای، یک وسیله نقلیه پلیس، و مقدار زیادی از برش های رگه ای به این طرف و آن طرف و حرکت آهسته. فیلم بدون توجه به خودش در موقعیت‌های ایده‌آل لغزش می‌کند، رد می‌شود و به جلو می‌رود.
دوم، شخصیت‌های کانونی او، داک و تیون مک‌کوی (مک‌کوئین و علی مک‌گرو) و حریف اصلی‌شان، رودی. (Lettieri) برای تماشا کردن سرگرم کننده است. خاصیت مغناطیسی مک کوئین آشکار است و ظلم‌های کوتاه او نسبت به دشمنانش - و مک‌گرو - او را به یک تبهکار سابق قابل اعتماد با سطح هوش و خویشتنداری بهتر از حد انتظار تبدیل می‌کند. مک‌گرا بدیهی است که از آن چیزی که اکثر کارشناسان فکر می‌کنند برتری دارد، زیرا سرود ناخوشایند و نفرت‌انگیز او واقعاً در سرزمینی رها شده است، جایی که مردی که دزدی را پشت سر می‌گذارد (بن جانسون) مجبور به رابطه جنسی از او می‌شود و نیمه بهترش به او اعتماد نمی‌کند. او را به خاطر غیرقابل اعتماد بودن نسبت به او سرزنش می کند.
یک خانم جوان چه کاری انجام دهد؟ مک‌گرو تیون مک‌کوی را نه به دلیل توانایی محدودش در عمل، بلکه به این دلیل که مدل سرد و سرد او با دقتی طاقت‌فرسا برای فرد مناسب به نظر می‌رسد، کنار می‌کشد. او یک عوضی است، اما به پشتیبان مهم خود، چه از نظر واقعی و چه از نظر درونی، آنقدر جدی نیاز دارد که آماده باشد به خاطر او مورد تعرض قرار گیرد.
در حرفه کوتاه خود به عنوان یک دردسرساز در فیلم The Getaway های آمریکایی، اللتیری متأخر و خارق‌العاده به‌عنوان چهره‌ای واقعاً زشت از بدجنسی یک آنتاگونیست، تفاوت معناداری ایجاد کرد. لتیری می‌تواند در The Guardian نرم و آرام باشد، در McQ به راحتی خطرناک است، و یک جامعه‌شناس تهوع‌آور و وحشتناک در اینجا در The Escape. او به‌طور استثنایی مانند رودی مرگبار موافق است که، در حالی که ممکن است با علی مک‌گرو مبارزه کنید، دقیقاً می‌دانید کجا ایستاده‌اید و با رودی چه چیزی به دست می‌آورید. لتیری با نشان دادن جنایتکاری که انتظارش را داریم، شکارچی مرگباری که نمی تواند رضایتش را بپذیرد، در حالی که سریعاً با اسلحه گرم به سمت بو هاپکینز شلیک می کند، بدجنس می شود و به سالی استراترز اجازه می دهد لوله کلت پایتون خود را نوازش کند. از بسیاری جهات، گریز لتیری است.
سومین و آخرین توضیحی که من در The Escape شرکت کردم این است که قدرت آن به حدی است که حتی شکل تغییر یافته آن که مدتی قبل در CBS نشان داده شده بود و خیلی بعد، آثار هنری فیلم آمریکایی، فوق‌العاده شرورانه و در عین حال بیشتر از آن، جدی است. کاری که CBS روی The Escape برای اولین بار در سال 1976 در سازمانش انجام داد، هنوز به عنوان یکی از بهترین موقعیت های تغییردهنده است که فکر می کنم در هر مقطعی دیده ام. من عموماً ترجیح می‌دهم فیلم‌های سینمایی را به‌طور کامل و پیوسته ببینم، اما اگر فیلم در تلویزیون پخش شود و کاری بهتر از این نداشته باشم، آن را تماشا می‌کنم.
اعتراض من به Escape واقعاً با MPAA است. چگونه ممکن است کسی این را یک فیلم PG در نظر بگیرد؟ زبان آنقدرها وحشیانه نیست، با این حال قدرت احساس (بررسی کنید که آیا می توانید در حالی که مک کوئین با سیلی و اعتصاب مک گرو را شکست می دهد یا خیر) و ارتباط از بین رفته بین لتیر و گروگان/استروترز عزیزش باید یک R تهیه می کرد.
اوه، خب. 35 سال مشکلی نیست. من قاطعانه The Escape را به دلیل استادانه بودن و به تصویر کشیدن آن، همچنین ماهیت تعقیب و گریز در سراسر تگزاس، به جا گذاشتن اجساد و وسایل نقلیه در حال مرگ، ویرانه های دود، پیشنهاد می کنم.
به چشمان مک کوئین در حالی که تلاش می کند لتیری و هاپکینز را آماده کند، تماشا کنید. اثر هنری قانع کننده دزدی از بانک و متوجه خواهید شد که از زمان شما به خوبی استفاده می شود.
دانلود فیلم The Getaway 1972 (گریز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
Escape احتمالاً بهترین سواری هیجان انگیزی است که تا به حال به نظر می رسد. سرعت آن بسیار خوب است و سرعت بالای آن آن را دراماتیک و جالب می کند. فوق العاده جمع و جور است و مک کوئین نیز بسیار جمع و جور است. اگرچه طرح اساسا وجود ندارد، حداقل به چیزهایی کاهش یافته است. یک فیلم ساده و جذاب با فعالیت های واضح زیاد تصادفی به این بزرگی نیست؛ از آنجایی که کسی می دانست چگونه آن را بسازد بسیار عالی است. پکینپا این مرد بود و مک کوئین باز هم نقش اول را داشت.
اگرچه من گریز را قبلا دیده بودم و چند بار بازسازی بیسینگر آن را دیده بودم، اما این بار آن را دیدم، این یک ثانیه بود که نه با یادآوری پایان، بدون توجه به اینکه آیا آنها بالاخره موفق خواهند شد یا نه، فکر می کردم. بنابراین من حدس می‌زنم که داستان به نحوی غیرقابل پیش‌بینی است، هرچند ناچیز است زیرا اصالت را نگران می‌کند.
سپس این بوی حماقت و جانوران پست بی‌سواد و این رایحه‌ی خشن، بی‌درایتی، بی‌درایت، به مشام می‌رسد. ظرافت‌های عجیبی که در برخی از فیلم‌های نوآر استفاده می‌شود. همه فیلم‌های SP که من می‌دانم این تصور خسیسی را دارند، اما پس از آن جایگاه مناسبی در جهان نشان داده شده دارد. ابطال‌ها . کثیفی، زندگی ناخوشایند کثیف و طغیان‌کننده این شخصیت‌ها به طور مثبت شگفت‌انگیزتر از وحشیگری است که توسط طاغوت‌ها مورد اهانت قرار می‌گیرد. می بینید که "دکتر" استوار و بی حوصله است، اما افسانه ای نیست، او بزرگتر از زندگی نیست. زندگی او برای این نقاشی دنیوی از زشتی مهم است. این مضحک ترین چیز در فیلم The Getaway های SP است. ترسناک بودن زندگی‌ها، پوچی، خلأکاملاً مورد انتظار و معقول به نمایش درآمده است. در «گریز» گروهی از حیوانات و رذل‌ها هستند که دکتر را تعقیب می‌کنند. طرح داستان هرگز نمی‌توانست ساده‌تر از این باشد. در چند کلمه، پکینپا ناظر مجهز فیلم‌های هیجان‌انگیز، وسترن (و ژانرهای فرعی مرتبط مثل The Number of Link Hogue و Junior Bonner) و فیلم‌های WW2 بود. انواع بیشتری از فیلم‌ها، و در هر صورت وقتی تلاش کرد، نباید می‌کرد. اما 13 بار از چندین بار بهترین تصمیم کلاس را گرفت. گارد یک افسانه معمولی بیهوده بود که جایگاهی در ژانرهای پکینپا نداشت.
ویژگی اصلی SP برای من این است که او به اجبار توسط مخالفان و منتقدان متعصب مورد سرزنش قرار گرفت. در واقع، فیلم‌ها وحشیانه هستند، اما نه به شکلی که طاغوت‌ها تضمین می‌کنند که هستند. طبیعت گرایی پکینپا در صحنه های فعالیت او نیست که نادانان را رسوا کرده باشد.
مک کوئین یک طبقه کارگر جذاب و باحال، مرد معمولی بود، اما یک آدونیس نبود؛ و پکینپا برای کارهای خود به این نوع شخصیت های کارگری نیاز داشت. فیلم‌ها.
بیشتر فیلم‌های SP، نسبت به فیلم‌هایی که او با آنها بازی کرد، برای مک‌کوئین هستند؛ به‌عنوان مثال، اسکورت بدون شک با مک‌کوئین به‌عنوان مسیحای کامیون‌داران استثنایی بوده است، به‌جای فرد دلخراشی که در آنجا از آن استفاده می‌کرد. . من موافقم، The Ditty of Link Hogue با مک‌کوئین استثنایی نبود، زیرا برای آن نقش نیاز به یک شخصیت خشم‌انگیز بود، مثل نقشی که در فیلم The Getaway بود.
دانلود فیلم The Getaway 1972 (گریز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
اگر هر یک از شما دفترچه زندگی نیل مک‌کوئین را در میان دستهای پرنده استیو مک‌کوئین مطالعه کرده باشید، متوجه خواهید شد که چرا صحنه شلاق زدن او به علی نیازی به آموزش زیادی نداشته است. جالب است، امروز چقدر برای چنین شکست‌خورده‌ای دلسوزی یا احترام قائل نیستیم، اما گریز از او فردی متفکر می‌سازد. مطمئناً، شخص مهم او با خزش بن جانسون کنار گذاشته بود تا او را از زندان بیرون بیاورد. اینطور نیست؟
تعقیب خودروهای پرانرژی از مشکل سازانی وجود دارد که در تعقیب اشرار هستند. با این حال، استیو و علی در هر موردی با لاستیک‌هایی که جیغ می‌کشند، جایی را ترک کردند، که اگر سعی می‌کنید مزاحم نباشید، به نظر درست نیست. قهرمان اصلی تین پیکنز است و بدیهی است که استیو یک رابین هود انجام می دهد و این شخص را برای همیشه آماده می کند. کاملاً منطقی است، زیرا پیکنز شاه بلوط های خود را از آتش بیرون می کشد.
داستان فرعی یک بدجنس واقعی که دامپزشک و نیمه بهترش، سالی استراترز را می گیرد (نه برای تغییر پول برای فرزندان بی بضاعتش درخواست نمی کند. ) گیرا است. او نقش یک رانشگر هیپوکندری را بازی می‌کند که همسر طاقت‌فرسا خود را برای شرور روان‌پریشی پرت می‌کند. فعالیت او با سوتینش احمقانه است، با این حال شما برای همسرش احساس می کنید، زیرا او درگیر است و مجبور است که این دو را تماشا کند. قدرت شلیک سلاح، که اصالتی است که به ندرت در یک فیلم پیدا می کنید. علی و استیو به سادگی شروع به تبدیل شدن به ازدواج دوم او کردند. او قرار بود رابرت ایوانز را ترک کند، که خوب است در حین تماشای فیلم از آن آگاه باشید.
استیو نقش یک دزد/محکومین خارق‌العاده را بازی می‌کند و صحنه‌های زندان هانتسویل، تگزاس که نشان دهنده فشار عظیمی است که خجالت در زندان به کسی وارد می‌کند، تمام شد. این امر تسلیم شدن او را در برابر افراد بدجنس واقعی در هیئت آزادی مشروط بسیار منطقی تر می کند. به راستی که خوب است و هرگز اجازه ندهید کسی منابع شما را در یک انبار برای شما بگذارد. چه بد!
دانلود فیلم The Getaway 1972 (گریز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من به اندازه کافی خوش شانس بودم که یک روز را در تنظیم گریز زمانی که در نزدیکی هانتسویل، تگزاس فیلمبرداری می شد، پشت سر گذاشتم. به پدرم نقشی به عنوان مدیر اجرایی هیئت آزادی مشروط داده شد که در دقایق ابتدایی فیلم، آزادی مشروط داک مک کوی (مک کوئین) را رد کرد. در طول فیلمبرداری آن صحنه سر صحنه رفتم، و در این فرآیند با مک کوئین آشنا شدم (راستش را بخواهید، وقتی او را دیدم آنقدرها هم خیره نشدم، با این حال دیگران به من گفتند که او آن روز احساس خوبی نداشت. )، بن جانسون (یک شخص فوق العاده باحال، همان چیزی که در خارج از صفحه نمایش ظاهر می شود) و سام پکینپا (همین طور شخصاً نقاشی بسیار جالب و باحالی است - او متن تکراری پدرم را امضا کرده است که به شکلی برعکس است. ، همانطور که او در مقابل شما ایستاده است، می توانید علامت او را مطالعه کنید). داشتن آن پایه و در هر صورت، جوانی بودن در آن مقطع، زمانی که بالاخره توانستم آن را ببینم، هنوز یک فیلم ضروری بود. من آن را چند بار از آن زمان دیده‌ام و فکر می‌کنم در مدت طولانی به‌عنوان یک فیلم فعالیتی واقعاً خارق‌العاده دوام آورده است... اما، بدیهی است که می‌توانم تا حدی مغرضانه باشم.
مک کوئین کاملاً همانطور که او تقریباً همیشه این کار را انجام می داد، بر فیلم حکومت می کند. با احترام به مک‌گرو، باید بگویم که من فکر می‌کنم او اساساً در هر صحنه‌ای که می‌سازد، واقعاً چوبی و هم سطح بود، اما در آن مرحله او به سادگی آنجا بود تا منظره‌ای زیبا داشته باشد و به شخصیت مک‌کوئین کسی بدهد که در برابر آن بازی کند... گسترش به روشی که او یکی از تهیه کنندگان فیلم بود. گروه بندی فعالیت ها باشکوه است و سرفصل دقیقی را برای برخی فیلم های ساخته شده از آن زمان تعیین می کند. پکین پا متخصص بود، جای سوالی نیست. صحنه های درخشان بی شماری در گریز وجود دارد که فهرست کردن همه آنها کار دشواری است.
اگر از طرفداران فیلم فعالیت هستید، مطمئناً این صحنه برتر است و ارزش افزودن به شما را دارد. مجموعه ای علیرغم این واقعیت که مدتها قبل ساخته شده است (و مرد، آیا این باعث می شود که من احساس پیری کنم!) در واقع به خوبی بالغ شده است، با این وجود به عنوان نمونه ای در نوع خود می درخشد.
دانلود فیلم The Getaway 1972 (گریز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این یک فیلم عمیقاً درگیرکننده است، با این حال تصمیم آن هیچ ارتباطی با طرح و موضوعات کتاب اول ندارد. پایان‌های شاد، یا حتی تقریباً شاد، عملاً در کتاب‌های جیم تامپسون وجود ندارند، با این حال شخصی، احتمالاً استیو مک‌کوئین، سازندگان و وام‌دهنده‌ها، احساس می‌کرد مجهز به یک «پیروزی (نوعی) عشق (نوعی) جوانی» است. انجام این کار شبیه به اجازه دادن به هستر پرین برای توبیخ مداخله جویان در «نامه قرمز» یا تحمیل یک پایان غیرواقعی جوانمردانه در «طبیعی» است - در واقع، ممکن است خیلی خوب تمام شود، اما آنچه نویسنده سعی داشت بگوید را تضعیف می کند. با توجه به آن تنوع کتاب‌ها در صفحه نمایش، اولین‌ها به خوبی متوجه شدند که چنین ناهماهنگی‌هایی بدیهی است، و در نظرسنجی‌ها چنین ناهماهنگی به حساب می‌آید (بیشتر برای «نامه قرمز» که فیلمی وحشتناک بر اساس هر شرایطی بود. نسبت به «The Natural» که به عنوان «گریز» عالی بود، مگر اینکه متوجه شده باشید که با اولین ماده چگونه برخورد شده است.)
خب، پیش نیاز اساسی یک فیلم این است که با توجه به ترجیحات خودش درگیر شود: من به آن نمره 8 می دهم، با این درک که پایان ناامیدکننده رمان برای جمعیت دلسرد کننده بود، اما احتمالاً خرس فیلمبرداری است. همانطور که اغلب اوقات اتفاق می افتد، پایان جیم تامپسون بیش از هر چیزی که به طور موثر «واقعیت» را به تصویر می کشد، به روان آشفته و متلاشی شده قهرمان دلالت دارد. شاید می‌توانستم نسخه‌ای اختصاصی از کار منحصربه‌فرد تامپسون را بیابم که کمتر از این رضایت‌بخش باشد. مک کوئین عالی است، بن جانسون، آل لتیری و اکثر بازیگران مکمل. علی مک‌گرو یک سرگرم‌کننده بسیار محدود است، با این حال من بیشتر از تعداد زیادی تماشاگر به ارائه‌اش در اینجا فکر می‌کردم: او مراقب تجارت بود و گمراه‌کننده‌های بن جانسون را کاملاً توجیه‌پذیر کرد.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.