دانلود سریال 12 Years Promise 2014 دوبله فارسی بدون سانسور

داستان از جایی شروع می شود که دختری در یک مهمانی دبیرستانی باردار می شود . اما به دلیل مخالفت های خانواده خودش و خانواده پدر بچه ، نمی تواند با آن پسر ازدواج کند و مجبور می شود تا با او قطع را.بطه کند . برای همین او و خانواده اش برای زندگی به محلی جدید می روند . اما داستان از جایی جالب می شود که بعد از ۱۲ سال دوباره با پدر بچه اش و خانواده او رو در رو می شود . داستان سریال پیرامون درگیری های طنز آمیز این دو خانواده می چرخد…

دانلود سریال 12 Years Promise 2014 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

خانم جوان دیگری از کشور، جانگ جوک (یون سو هی)، به شهر بزرگ نقل مکان می کند و عاشق یکی از مشهورترین مردان جوان مدرسه، یو جون سو (لی وون-کئون) می شود. آنها یک شب را با هم پشت سر می گذارند و جانگ جوک باردار می شود. در پی گره زدن تایید مردد از طرف مردم خود به ازدواج، به نظر می رسد که این دو می توانند بعداً با خوشحالی برخی را کشف کنند. به هر حال، یک اتفاق ناگوار باعث می شود جانگ جوک کودک را از دست بدهد و از نظر والدین انگیزه آنها برای با هم ماندن را از دست بدهد. جانگ جوک به خارج از ایالات متحده فرستاده می شود و یو جون سان پشت سر می ماند. پس از 12 سال جانگ جوک/ جانگ دال لائه (لی سو یون) پس از یک تغییر کامل فیزیکی و زندگی نزدیک به کره بازگشته است و یو جون سو (نامکونگ مین) و جانگ جوک در یک محل کار مشابه قرار می گیرند.

یک چیزی که واقعاً می‌توانستم بدون آن انجام دهم، تضاد بین شخصیت‌های جوان و شخصیت‌های بالغ بود که در ظاهر و همچنین شخصیت متفاوت بودند. من واقعاً دوران سختی را پشت سر گذاشتم که فراتر از آن حرکت کنم. به‌علاوه از اینکه بچه‌ای که به طرز غم‌انگیزی گم شده بود، وجود نداشت که یک بار دیگر به تصویر کشیده شود، ناامید بودم. برای من او نیز به همین ترتیب عشق را خیلی سریع رها کرد. من خجالت و شکستگی قلب را درک کردم، اما به سادگی ترک نکردم. علاوه بر این، دیر یا زود نیاز داشتم که "شیطان بزرگ" آشکار شود، تا آنجا که در نهایت بانوی جوان آرزومند بدبختی که باعث ترک جانگ گوک شد، شد. صرف نظر از تمام کارهایی که در هر صورت انجام دادم و در همان زمان از آن قدردانی کردم، تا آنجا که ممکن است به من مربوط شود، واقعاً احساس می کردم که یک احساس (جوانان) را تماشا کرده ام که با بدبختی به پایان می رسد و دیگری (پس از 12 سال) که احساس عجله می کنم. با این حال بعدها با خوشحالی بود. این فیلم اصلی بود که تا آنجایی که ممکن است به من مربوط شود، دیدگاهی را آشکار کرد که من هرگز کاملاً آن را درک نمی‌کردم، و من اینطور فکر می‌کردم که: «مادران آسیایی بی‌رحم هستند». برای من خوب به نظر می رسید که با همراهان آسیایی بزرگ شدم و به همین ترتیب در بزرگسالی همراهان آسیایی داشتم، چیزهایی که آنها هنگام اشاره به عزیزانشان می گفتند. من فکر می کنم میزان توجه و ثبات نشان داده شده با فرهنگ آمریکایی شاید تا دهه 50 بیشتر مطابقت داشته باشد. علاوه بر این، من پیشنهاد نمی کنم که افتضاح است - بدون توجه به تعادل. احساس نمی‌کردم در هیچ نقطه‌ای از گزارش آنچه در این 12 سال برای آن دو رخ داده بود، کافی نبودم. آیا می توانم آن را پیشنهاد کنم؟ در واقع، نه تنها به عنوان یک تصمیم مهم، شاید تا حد زیادی. در هر صورت، فکر نمی کنم یک بار دیگر آن را تماشا کنم.